Ανάσα μου σ΄ έψαχνα μέρες αλλά μου έβγαζε το internet ότι δεν έχω πρόσκληση για το ιστολόγιό σου! Σήμερα σε ξαναβρήκα και δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις με το σεντούκι και το λουκέτο! Θα φύγεις; Και πόσο θα λείψεις; Εύχομαι όλα να είναι καλά... Ωραίο τραγούδι μας φύλαξες... Φιλιά.
Αρκεί που είσαι καλά στην υγεία σου καλή μου. Τ΄ άλλα όλα έρχονται δεύτερα, απλά θέλει χρόνο για να το συνειδητοποιήσουμε κάθε φορά... που μας τελειώνει το οξυγόνο της ζωής μας!! Θα μας λείψεις...
Ξέρεις δενόμαστε τόσο πολύ εδώ διαβάζοντας τα εσωψυχα ο ένας του άλλου, που ειναι παράλογο αλλά και ανησυχούμε όταν κάποιος αποχωρεί και νοιαζόμαστε. Και το ξαφνικό είναι πάντα ξαφνικό όπως και να χει.
Φωτεινοί οι δρόμοι σου και δροσεροί ότι κι αν κάνεις
"Πρόθεσή μου ήταν να φτιάξω μια οπτική εμπειρία που να διεγείρει το νου. Από εκεί και πέρα, καθένας είναι ελεύθερος να υποθέτει τις όποιες φιλοσοφικές ή αλληγορικές προεκτάσεις της ταινίας"
Αυτό που είπε ο Kubrick εμπεριέχει πολύ σοφία και έχει πολλες προεκτάσεις σε όλες τις μορφές της τέχνης.
(Ακόμη και σε αυτό το απλό καθημερινό που κάνουμε/κάνετε όλοι οι bloggers, αν θεωρήσουμε ότι η δημοσίοποίηση των σκέψεων, των απόψεων,ακόμη και οι καταθέσεις της ψυχής, είναι μια μορφή τέχνης)
"Κανένας χρόνος δεν είναι αρκετός για τη Μήθυμνα, καμιά ταξιδιωτική εμπειρία αρκετή, κανένα συναίσθημα για μοιρασιά ικανό..." Μοιράζεσαι μαζί μας τον έρωτά σου για την όμορφη πόλη σου. Και καταφέρνεις να μας κάνεις να νοιώθουμε το ίδιο με σένα. Να λοιπόν που είναι συναίσθημα για "μοιρασιά ικανό".
Σαν ανατείλλει του πρωινού ήλιου το φως τα κάστρα κι όνειρα αρχινούν να ξεθωριάζουν οι ελπίδες του χρυσού δαχτυλιδιού ξεφτίζουν διαρκώς κι οι νυχτερίδες ξανά στις φωλιές τους κουρνιάζουν.
Σα βρυκόλακας χάνει ο έρωτας τη δύναμή του σαν αντικρύζει το δυνατό φως των αιώνων μόνο αγάπη αφήνει πίσω με την παρακμή του αγάπη ισχυρή, το κορμί λιώνει των παγετώνων.
Μα η φιλία μας η μοναδική, άνθρωπος κοινός ζει στους αιώνες, παλεύει κι αναγεννιέται. Στης αυγής τη φωτολουσία όπως κάθε θνητός αναζωογονημένη και περίχαρη πάλι πετιέται.
Σα δεινός ακροβάτης σε τεντωμένο σχοινί ποτέ της δε χάνει, ούτε για λίγο, την ισορροπία στην αβεβαιότητα του Χάιζενμπεργκ δίνει ποινή με τη σιγουριά της την κάνει να δείχνει γελοία.
Φιλία, μια λέξη τόσο σπουδαία, τόσο γεμάτη πληθώρα οι αρετές της σαν ευωδιαστά λουλούδια το άρωμά τους προσφέρουν με τόση αγάπη σε όποιον σκύψει στην αγκαλιά του γλυκά τραγούδια.
Η φιλιά πιο θεριά κι από του έρωτα την ορμή καθώς αν είναι αγνή κι αμόλυντη από συμφέρον δε χάνει ποτέ της στων ετών τη διαδρομή τη δύναμη και τη λάμψη της, ταλέντο πηγαίον.
Δε νοιάζεται να χτίζει μόνον κάστρα απατηλά ξαγρυπνά για τα θεμέλια, δε θέλει στην άμμο όνειρα κι ελπίδες να πραγματώνει, ζητά πιο πολλά κάτω απόνα βιολί φεγγάρι, των αδελφών-ψυχών τον γάμο.
Φιλία, λέξη ιερή. Πίνακες ζωηρόχρωμους βάφει κι όσοι μουντοί, σκουρόχρωμοι κι εκείνους βοηθά με της αισιοδοξίας την παλέτα, τους ξαναγράφει ουράνια τόξα σμιλεύει στη ζωή όποιου πονά.
Διαβάζοντας τον ΥΜΝΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ Σιωπώ... υποκλίνομαι...
(και πώς να διώξω αυτό το δάκρυ το αναθεματισμένο, που στο λαιμό μου κόλησε και μου κόβει την ανάσα...;)
Σωτήρη μου Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!! Καλά είσαι πολύ παρατηρητικός! 'Εχασα το κλειδί Σωτήρη...κάπου το άφησα και δεν το βρίσκω. Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει πρόβλημα...εδώ είμαστε σαν μια παλιά γειτονιά...τότε που οι πόρτες δεν κλείδωναν ποτέ. Όποιος θέλει μπορεί να μπαίνει ελεύθερα, σα το σπίτι του. Τι όμορφα... θυμάσαι;Τότε που δεν υπήρχε καχυποψία και φόβος.Τότε που τα χαμόγελα ήταν αληθινά και έβγαιναν από καρδιές καθαρές.Τότε που οι υποσχέσεις και ο λόγος της τιμής είχαν μεγαλύτερη αξία από ενυπόγραφο συμβόλαιο... Όμορφα χρόνια... Θυμάσαι Σωτήρη;
Είδες την άφιξη των χελιδονιών. Το οξυγόνο που ξέμεινες, θα αρχίσει να παρέχεται απλόχερα απ την φύση, που βοηθούντος και του καιρού, αρχισε να οργιάζει. Επομένως πιστεύω και εύχομαι μα μείνεις κοντά μας.
Καλώς βρεθήκαμε, αν και καθυστερημένα, όπως παρατηρώ. Ευχάριστη έκπληξη η Αράχνη του Μάλαμα με την είσοδό μου. Καλή επιστροφή εύχομαι. Υπάρχουν άτομα στα οποία λείπεις εδώ... :)
"...όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου, ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου, ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου."
Και τώρα εσείς όσοι βλέπετε "Ανάσα του Βορρά" θα πάει το μυαλό σας σε κείνη ίσως την ταινία -παραμύθι που η βασίλισσα του χειμώνα με μια της ανάσα πάγωνε το σύμπαν μέχρι και τις καρδιές των ανθρώπων.Λάθος!Για ανηφορίστε λίγο προς τα πάνω στο χάρτη και θα δείτε την πόλη μου.Αυτήν ντέ!που έχει έναν δικό της αέρα,βαρδάρη τον ελένε!Κι όταν φυσάει καθαρίζει ουρανό και καρδιές!Αυτήν την ανάσα του βορρά θέλω να φέρω εδώ,να την μοιραστώ μαζί σας και....όσα φέρει ο άνεμος!
56 σχόλια:
Πού πας βρε; Εύχομαι όλα να είναι καλά! Σε φιλώ γλυκά!
Εύχομαι να πάνε όλα καλά και καλή (και ταχεία) επιστροφή
τωρα που ηρθα εγω φευγεις εσυ..
φιλι
Γεια σου ανάσα. Όλα καλά; Ευχαριστούμε για το τραγούδι. Καλή σου νύχτα.
Ανασα που πας;Σε πια οαση θα ταξιδεψεις;Aλλαζεις οριζοντα;Oτι και να ειναι, καλη διαδρομη.
καλημέρα
εγώ γιατί δεν κατενόησα ότι φεύγεις? !!!!!!!!!!!!!!!!!!
βρε μπας και έχουν δίκαιο οι άλλοι?
Ωχ, λουκέτο βλέπω στη φωτογραφία! Θα πω και εγώ, τώρα που ήρθα φεύγεις, και δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει!
Να είσαι πάντα καλά.
Φιλιά πολλά.
Ανάσα μου σ΄ έψαχνα μέρες αλλά μου έβγαζε το internet ότι δεν έχω πρόσκληση για το ιστολόγιό σου! Σήμερα σε ξαναβρήκα και δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις με το σεντούκι και το λουκέτο! Θα φύγεις; Και πόσο θα λείψεις; Εύχομαι όλα να είναι καλά...
Ωραίο τραγούδι μας φύλαξες...
Φιλιά.
Για αρκετές ημέρες έλειπες και τώρα φεύγεις, καθώς λουκέτο βλέπω στη φωτογραφία. Τι να συμβαίνει άραγε;
Καλημέρες! Τι γίνεται; Αλλαγές βλέπω. Πες και σε μας τα φτωχά!
Εγώ επειδή με την ...υπονοηματική δεν τα πηγαίνω καλά, μου το κάνεις πιο...λιανά σε παρακαλώ;
To μόνο που με ενδιαφέρει και εύχομαι τα καλύτερα είναι η υγεία σου.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Η υγεία μου είναι μια χαρά...
ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας.
Απλά... "Η ανάσα του βορρά" ξέμεινε από "οξυγόνο".
Γι όσους δεν κατάλαβαν "την αμπάρα" πάνω στο τριαντάφυλλο.
'Ετσι ...απλά...έκλεισα.
Να είστε όλοι καλά και καλή συνέχεια σας εύχομαι.
Αρκεί που είσαι καλά στην υγεία σου καλή μου. Τ΄ άλλα όλα έρχονται δεύτερα, απλά θέλει χρόνο για να το συνειδητοποιήσουμε κάθε φορά... που μας τελειώνει το οξυγόνο της ζωής μας!!
Θα μας λείψεις...
Ανάσα
Ξαφνικό αλλά σεβαστό, αφού έτσι επιθυμείς.
Να 'σαι πάντα καλά και εύχομαι να βρείς το "οξυγόνο" σου
Μας χάρισες άπλετα το οξυγόνο σου, καιρός να διεκδικήσεις λίγο παραπάνω για τον εαυτό σου :)
Να είσαι καλά
Ο,τι κι αν κάνεις,
όπου κι αν είσαι,
κι εμείς μάλλον εδώ θα'μαστε,
όταν πάλι θελήσεις..
Που πας καλέ?Ετσι κάνει ο κόσμος?Πρώτα ενημερώνει και μετά, αν σου δώσουμε άδεια, τότε θα δούμε.
Ξέρεις δενόμαστε τόσο πολύ εδώ διαβάζοντας τα εσωψυχα ο ένας του άλλου, που ειναι παράλογο αλλά και ανησυχούμε όταν κάποιος αποχωρεί και νοιαζόμαστε. Και το ξαφνικό είναι πάντα ξαφνικό όπως και να χει.
Φωτεινοί οι δρόμοι σου και δροσεροί ότι κι αν κάνεις
@ rev μου...
Πόσο με κάνεις πάντα να γελάω!
Σ'ευχαριστώ γι αυτό!
Φοβερή η φώτο σου με τη τούρτα γενεθλίων για τα ...100
@ οι άθλιοι
Ναι...εαρινή ισημερία σήμερα.Eχθές χάζευα από το παράθυρο και ξαφνικά ο ουρανός γέμισε χελιδόνια.Είχα την τύχη να δω την άφιξή τους!
Φεγγαραγκαλιά Στέλλα μου
Στη βόλτα σου που δεν μπορώ να έρθω...
Συνεά 'Αρη μου
'Αμα αλλάξει το ΚΚΕ τη δογματική του πολιτική...εγώ θα ξαναγράψω στο blog μου
(Κατάλαβες τώρα...δηλαδή ΠΟΤΕ!)
Λικεράκι μου
Πες το "Σ'αγαπώ" με όποιον τρόπο σου αρέσει!'Οπως και να το πεις...είναι η πιο όμορφη φράση
akrat μου...
Το μόνο που μας έμεινε πια είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και Η ΤΙΜΗ.Αυτό είναι κατά-δικό μας και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Μαρκόνι μου...
"Πρόθεσή μου ήταν να φτιάξω μια οπτική εμπειρία που να διεγείρει το νου. Από εκεί και πέρα, καθένας είναι ελεύθερος να υποθέτει τις όποιες φιλοσοφικές ή αλληγορικές προεκτάσεις της ταινίας"
Αυτό που είπε ο Kubrick εμπεριέχει πολύ σοφία και έχει πολλες προεκτάσεις σε όλες τις μορφές της τέχνης.
(Ακόμη και σε αυτό το απλό καθημερινό που κάνουμε/κάνετε όλοι οι bloggers, αν θεωρήσουμε ότι η δημοσίοποίηση των σκέψεων, των απόψεων,ακόμη και οι καταθέσεις της ψυχής, είναι μια μορφή τέχνης)
Σύνα-Αλεξία μου...
Λες να αλλάξουμε πλευρό;
Μπα!Πάλι στο ίδιο θα γυρίσουμε χωρίς να το θέλουμε καθώς κοιμόμαστε.Τα "χούγια" δεν αλλάζουν εύκολα.
Μαριάνα μου...
"Η ΠΑΛΟΙΡΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ"...ποιητική φράση.Θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για ένα ποίημα.
Μηθυμναίε-Στράτο μου...
αγαπημένε ποιητή ονειροπόλε
"Κανένας χρόνος δεν είναι αρκετός για τη Μήθυμνα, καμιά ταξιδιωτική εμπειρία αρκετή, κανένα συναίσθημα για μοιρασιά ικανό..."
Μοιράζεσαι μαζί μας τον έρωτά σου για την όμορφη πόλη σου.
Και καταφέρνεις να μας κάνεις να νοιώθουμε το ίδιο με σένα.
Να λοιπόν που είναι συναίσθημα για "μοιρασιά ικανό".
Κιτσομήτσο μου...
Tαξιδιάρη μου ΕΣΥ!
Στη Χίο ταξιδεύουμε μαζί σου..δυο δυο.
Γλαρένια Γιάννα μου...
Μεγειά το μαλλί! Και πως σου πάει...!
'Οτι και να κάνεις όμορφη θα είσαι.
Γιατί έχεις όμορφη ψυχή.
Γίγαντά μου...
Ακόμη το πάρτυ γενεθλίων να τελειώσει;
'Η θα ψήσουμε το κατσίκι και μετά θα το διαλύσουμε;
equilibrium μου (Θά'θελα να ξέρω το όνομά σου ποιητή...)
Το μεταφέρω αυτούσιο
...ΦΙΛίΑ
Σαν ανατείλλει του πρωινού ήλιου το φως
τα κάστρα κι όνειρα αρχινούν να ξεθωριάζουν
οι ελπίδες του χρυσού δαχτυλιδιού ξεφτίζουν διαρκώς
κι οι νυχτερίδες ξανά στις φωλιές τους κουρνιάζουν.
Σα βρυκόλακας χάνει ο έρωτας τη δύναμή του
σαν αντικρύζει το δυνατό φως των αιώνων
μόνο αγάπη αφήνει πίσω με την παρακμή του
αγάπη ισχυρή, το κορμί λιώνει των παγετώνων.
Μα η φιλία μας η μοναδική, άνθρωπος κοινός
ζει στους αιώνες, παλεύει κι αναγεννιέται.
Στης αυγής τη φωτολουσία όπως κάθε θνητός
αναζωογονημένη και περίχαρη πάλι πετιέται.
Σα δεινός ακροβάτης σε τεντωμένο σχοινί
ποτέ της δε χάνει, ούτε για λίγο, την ισορροπία
στην αβεβαιότητα του Χάιζενμπεργκ δίνει ποινή
με τη σιγουριά της την κάνει να δείχνει γελοία.
Φιλία, μια λέξη τόσο σπουδαία, τόσο γεμάτη
πληθώρα οι αρετές της σαν ευωδιαστά λουλούδια
το άρωμά τους προσφέρουν με τόση αγάπη
σε όποιον σκύψει στην αγκαλιά του γλυκά τραγούδια.
Η φιλιά πιο θεριά κι από του έρωτα την ορμή
καθώς αν είναι αγνή κι αμόλυντη από συμφέρον
δε χάνει ποτέ της στων ετών τη διαδρομή
τη δύναμη και τη λάμψη της, ταλέντο πηγαίον.
Δε νοιάζεται να χτίζει μόνον κάστρα απατηλά
ξαγρυπνά για τα θεμέλια, δε θέλει στην άμμο
όνειρα κι ελπίδες να πραγματώνει, ζητά πιο πολλά
κάτω απόνα βιολί φεγγάρι, των αδελφών-ψυχών τον γάμο.
Φιλία, λέξη ιερή. Πίνακες ζωηρόχρωμους βάφει
κι όσοι μουντοί, σκουρόχρωμοι κι εκείνους βοηθά
με της αισιοδοξίας την παλέτα, τους ξαναγράφει
ουράνια τόξα σμιλεύει στη ζωή όποιου πονά.
Διαβάζοντας τον ΥΜΝΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ
Σιωπώ...
υποκλίνομαι...
(και πώς να διώξω αυτό το δάκρυ το αναθεματισμένο, που στο λαιμό μου κόλησε και μου κόβει την ανάσα...;)
Βροχούλα μου
Μπόρα έγινες δυνατή...καταιγίδα,μπουρίνι που ξέσπασε.Μα ασυναρτησίες δε λες!
Χελώνα μου...
του Αη Γιάννη γέννημα
του βουνού των κενταύρων
κόρη εσύ...!
Σιδερένια σου εύχομαι!
freedula μου
Ζούμε δυστυχώς σε ένα κράτος που σκοτώνει τα όνειρα των παιδιών μας!
'Οπως βλέπετε...και γω σας αγαπώ πολύ,καθημερινά σας επισκέπτομαι και σας σκέφτομαι.
Πρέπει όμως να φύγω...
Αφήνω την καλημέρα μου και μια ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
κρίμα. Μακάρι να αλλάξεις γνώμη!
Πολλά φιλιά
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Πάνε χρόνια που εγράφη, τό'χα σχεδόν ξεχάσει.
Τιμή μου να το αναδημοσιεύεις εδώ...
Καλά ταξίδια, αγαπημένη :)
Πάντως, μπορεί και να κάνω λάθος, ναι μεν υπάρχει κλειδαριά στο τριαντάφυλλο, αλλά δεν είναι ασφαλισμένη!!
:)
Εύχομαι τις καλύτερες αποφάσεις.
st Καλημέρα
'Αγγελέ μουΕυχαριστώ! :)
Καλημέρα και φιλί.
Σωτήρη μου Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!!
Καλά είσαι πολύ παρατηρητικός!
'Εχασα το κλειδί Σωτήρη...κάπου το άφησα και δεν το βρίσκω.
Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει πρόβλημα...εδώ είμαστε σαν μια παλιά γειτονιά...τότε που οι πόρτες δεν κλείδωναν ποτέ.
Όποιος θέλει μπορεί να μπαίνει ελεύθερα, σα το σπίτι του.
Τι όμορφα... θυμάσαι;Τότε που δεν υπήρχε καχυποψία και φόβος.Τότε που τα χαμόγελα ήταν αληθινά και έβγαιναν από καρδιές καθαρές.Τότε που οι υποσχέσεις και ο λόγος της τιμής είχαν μεγαλύτερη αξία από ενυπόγραφο συμβόλαιο...
Όμορφα χρόνια...
Θυμάσαι Σωτήρη;
.........................
Που πας??????
Να προσεχεις, να εισαι καλα..
Που πας??????
Εγινε κατι? Προσωρινη διακοπή?
Να προσεχεις, να εισαι καλα..
κοίτα να είσαι καλάαααα
Ανάσα του Βοριά και βέβαια θυμάμαι!!
Αλλά θυμάμαι ακόμα ότι τις γειτονιές τις φτιάχνΟΥΜΕ εμείς οι άνθρωποι!!
Καλή μεσημέρι να έχεις
καλλιτέχνιδα μου....
Προσέχω!!! :)
Δεσποσύνη Σάβιο
Σ'ευχαριστώ καλή μου!
Ναι Σωτηρη μου όσοι ακόμη μείναμε άνθρωποι γι αυτό αγωνιζόμαστε.Και ξέρεις;δε θέλει πολλά...αγάπη μόνο...ΑΓΑΠΗ!
Ανάσα,
Είδες την άφιξη των χελιδονιών.
Το οξυγόνο που ξέμεινες, θα αρχίσει να παρέχεται απλόχερα απ την φύση, που βοηθούντος και του καιρού, αρχισε να οργιάζει.
Επομένως πιστεύω και εύχομαι μα μείνεις κοντά μας.
Και τώρα που έμεινα χωρίς αδελφή ανάσα τι θα κάνω? ευχές να πορεύεσαι και να μοιράζεις "ανάσες" γύρω σου με ότι τρόπο εσύ θα διαλέγεις καθε φορά.
Ε, που πάς ? Κάνε μία σύσκεψη με τον εαυτό σου και ξανα θέσε το θέμα κλεισίματος ...
Εγώ πάντως θα σε περιμένω πάλι εδώ !
Καλή νύχτα !
?
Καλή Ανάσταση να έχεις Ανάσα μου.
ΝΑ σε βρει το μήνυμα το χαρμόσυνο της Αναστάσεως αγκαλιά με όλους τους αγαπημένους σου ανθρώπους.
Καλώς βρεθήκαμε, αν και καθυστερημένα, όπως παρατηρώ. Ευχάριστη έκπληξη η Αράχνη του Μάλαμα με την είσοδό μου. Καλή επιστροφή εύχομαι. Υπάρχουν άτομα στα οποία λείπεις εδώ... :)
Μπέιμπι λεμοναδα!!!
"Για μια ανάσα από βροχή
Για ένα άλμα στ’ άπειρο
Κανείς δε χάθηκε."
(Συ είπας!)
Θα "βρεθούμε"σύντομα αλλά όχι εδω...
Από δω περνάω πού και πού για να ..."ξαραχνιάσω" το παλιό αγαπημένο μου καλύβι!
Σνιφ :( συγκινήθηκα πάλι γμτι μου!
Ανάσα μας,
σε περιμένουμε! Θα περιμένουμε όσο και αν χρειαστεί!! Να είσαι καλά!
Μας ξέχασες :-(
όλα πάνε καλά μόνο όταν το πιστεύουμε.
χαμογέλα!!!!!
Δημοσίευση σχολίου