Η 'Ανοιξη του βορρά

(Χαλκιδική-Ν.Καλλικράτεια 1η του Μάρτη 2008)
«Η Άνοιξη μισάνοιξε τα μάτια της. Τεντώθηκε νωχελικά και νοιώθοντας όλα τα μέλη της πιασμένα μετά από τόσους μήνες ύπνου. Θυμήθηκε πόσες δουλειές έχει να κάνει. Στα χείλια της σχηματίστηκε το υπέροχο χαμόγελό της, το γεμάτο μυστήριο, εκείνο το ερωτικό,το παιχνιδιάρικο, που κάνει τη φύση όλη να ανθίζει.»

Την άκουσα να φωνάζει τ'όνομά μου, καθώς βγήκα στο μπαλκόνι να πιω τον καφέ μου. Και σα μαγεμένη πήγα να την βρω...να την συναντήσω... μη μπορώντας να αντισταθώ στο κάλεσμά της.
Το πρώτο που είδα στο κήπο μας ήταν αυτά τα κρινάκια.
Για σένα Γλαρένια …που μου τα ζήτησες,λέγοντάς μου…" θέλω ανάρτηση με πολλές...πολλές φωτογραφίες από τη λουλουδιασμένη φύση. Εστω και μια ανεμώνη...ένα κρινάκι...την παρουσία σου...." θυμάσαι;

Καλημερίζω την 'Ανοιξη στον κήπο, ανιχνεύοντας την πριν λίγες μέρες ξερή γη, που τώρα την βλέπω να γεννοβολάει. . Μπρος στα μάτια μου ξεπετάγονται πράσινες φύτρες μέσα από το χώμα

Προκλητική ομορφιά σε κάθε βήμα.Πότε ντυμένη με φανταχτερό ροζ...

...και πότε φορώντας την αγνότητα του λευκού.

(Παραφωνία ο κάδος αλλά δύσκολο να τον μεταφέρω)

Δεν γίνεται να αγνοήσω τη θάλασσα,λίγα μέτρα από το σπίτι μου. Θα παρεξηγηθεί...και ποιος την ακούει έτσι και αγριέψει!



Η παραλία του χωριού όπως φαίνεται από το ύψωμα .Το καλοκαίρι μόνο ομπρέλες φαίνονται και ένας πανικός από κόσμο.
Ουπς …"Ποιος είναι αυτός ο αψηλός";

Ζουμάρω να δω καλύτερα…και ώσπου να ξανασηκώσω την κάμερα έχει εξαφανιστεί.
(Φωτογραφίζονται και οι παραισθήσεις; )

"Απομακρύνσου ….έλα να με βρεις πιο πέρα"…την ακούω να με καλεί με την τραγουδιστή γεμάτη υποσχέσεις φωνή της.
Μπαίνω στο Πούντο και η πρώτη μου κίνηση (πάντα) είναι να βάλω το USB στο ραδιόφωνο.

Σαν να την ακούω να λύνεται στα γέλια με τις ζαβολιές της.…138 τραγούδια στο usb… κοίτα να δεις ποιο ακούγεται πρώτο!

Get your own playlist at snapdrive.net!

Αρχίζουν οι στάσεις.
Αυτό το σεμνό, κίτρινο αγριολούλουδο μου τραβάει την προσοχή…σα κάτι να θέλει να μου πει…σκύβω κοντά του, κάτι μου ψυθιρίζει…προσπαθώ να ακούσω.
Αρχίζω να γίνομαι κομμάτι της φύσης…να "πιάνω" τα μηνύματα της.




Κόκκινο...το χρώμα του πάθους.

Κόκκινο ...το χρώμα του έρωτα.

'Ερωτας όπως 'Ανοιξη.

Πορτοκαλοκόκκινο το χρώμα του ήλιου.

'Ηλιος όπως Ζωή.

Ζωή όπως ΄Ανοιξη.

Μια πορτοκαλιά φορτωμένη με καρπούς καμαρώνει περήφανη.Τίποτα δε θυμίζει το χιόνι που είχε πάνω της πριν 15 μέρες.

Σα σειρήνα με καλεί η άνοιξη και γω την ακολουθώ μαγεμένη.
Μου μιλάει …προσπαθώ να καταλάβω τι μου λεει. Υπακούω χωρίς να ρωτάω. Μου δείχνει αυτό το δάσος.

Ο τελευταίος μικρός πράσινος πνεύμονας στη περιοχή….για πόσο ακόμη άραγε; Γυρω φυτρώνουν σα τα μανιτάρια θορυβώδης καφετερίες και ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
(Το πουντάκι κάνει θέλει να χωθεί στο πλάνο) Η μουσική ξεχύνεται από το ανοιχτό παράθυρο
Δεν το χαμηλώνω γιατί έχω απομακρυνθεί αρκετά. Είναι ερημιά δεν περνάει ψυχή…η μουσική με συντροφεύει.

Τρυπώνω στο δάσος μαζί με μια αχτίδα.

Αχτίδα...'Ανοιξη…ελπίδα…(πάλι μήνυμα….)

Γιατί επιμένει να αποθανατίσω τον δρόμο που διασχίζει το δάσος;
Δεν έχει και μεγάλη διαφορά από το χειμώνα…Κοιτάζω μέσα από τη κάμερα…μήπως κάτι δω...
Ακούω τη φωνή της πιο καθαρή…
Ένα τραγούδι λέει για τον Απρίλη!
Είναι η πρώτη μέρα της άνοιξης…"Τα καλύτερα…έπονται!" Μου ψυθιρίζει το ελαφρύ αεράκι.
Έρχεται ο Απρίλης…Σίγουρα καλύτερος μήνας από τον Μάρτη.
Αυτό θα θέλει να μου πει!
Το μυαλό σε μια περίεργη έκσταση! 'Ενα μπέρδεμα ..ένα μεθύσι. Από χρώματα, από μυρουδιές, από Άνοιξη.
«Απρίλης…Κράτα τη στιγμή» μου λέει …"θα καταλάβεις όταν έρθει η ώρα".

Απορώ.Σιωπώ.
Προχωρώ προς το αμάξι ακούω πια καθαρά το τραγούδι που ξεχύνεται από το ανοιχτό παράθυρο.

'Ασχετο ...αλλά μ'αρέσει!
Get your own playlist at snapdrive.net!