ΜΗΠΩΣ ΑΚΟΜΗ ΜΕ ΨΑΧΝΕΤΕ;

ΜΗΠΩΣ ΑΚΟΜΗ ΜΕ ΨΑΧΝΕΤΕ;
Με ένα ΚΛΙΚ στην εικόνα θα με ξαναβρείτε!

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Χορός και ...μαθηματικά

Δε θυμάμαι από πότε άρχισε να μου αρέσει ο χορός. Πιθανόν από τη μέρα που γεννήθηκα. Πιθανόν από πριν γεννηθώ.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όπου γλέντι και χαρά, η Μαντάλω πρώτη. Στην Α΄ δημοτικού έθεσα το αίτημα μου στην οικογένεια."Θέλω να με γράψετε στο μπαλέτο". Με έγραψαν… σε ένα σύλλογο του δήμου με παραδοσιακούς χορούς. Τσάμπα βλέπεις.
Πού χρήματα για μπαλέτα και πολυτέλειες; Μεροδούλι- μεροφάι ο πατέρας, πέντε στόματα είχε να ταΐσει, μαζί με τη γιαγιά έξι. Και η "πριγκηπέσα" τους ήθελε και μπαλέτα. Βολεύτηκα με τους παραδοσιακούς. Εκεί εκτόνωνα το πάθος μου με την κίνηση και τον χορό. Έτσι στην Α΄ Γυμνασίου γράφτηκα στο "Λύκειο Ελληνίδων". Για όσους δε γνωρίζουν… "πανελλήνιος συλλογος (ή σωματείο δε θυμάμαι)παραδοσιακών χορών".Τσάμπα και κει φυσικά.Αλλά είχα μεγαλώσει και δεν την έβρισκα πια με τους κυκλωτικούς χορούς.Ήταν η εποχή που είχαν αρχίσει να μου τη σπάνε οι κύκλοι γενικώς.
Τρελαινόμουν όμως με χορούς"ζευγαρωτούς".Ιδιαίτερη αδυναμία ο «μπάλλος»,που εκεί μας έμαθαν όσο χορεύουμε, να μην αφήνουμε από τα μάτια μας, τα μάτια του παρτενέρ μας. Σε οποίο σημείο βρισκόμασταν, απέναντι ,δίπλα, πίσω , τα κεφάλια πάντα ήταν γυρισμένα και κοιτιόμασταν στα μάτια. (Κάτι που μου έμεινε μέχρι και τώρα, όχι όταν χορεύω αλλά όταν συζητάω). Ήταν και ένας άλλος χορός, που μου άρεζε πολύ, φερμένος από τα βάθη της Ανατολίας, κάτι σαν βάση του γνωστού "ζειμπέκικου", με τη διαφορά ότι αυτός ο χορός απαγορεύονταν από το σύλλογο να τον χορεύουν τα κορίτσια, τα οποία απλά χτυπούσαν παλαμάκια όταν χόρευαν τα αγόρια(Ζεϊμπέκιδες). 'Ομως, το ζεϊμπέκικο μαζί με το τσιφτετέλι, ήταν εκείνοι ακριβώς οι χοροί που ήξερα από πριν γεννηθώ. Στην Γ΄ γυμνασίου παράτησα το Λ.Ε, δεν έφτανε ο χρόνος, ζοριζόμουν και στο σχολείο, μετριότατη μαθήτρια με εξαίρεση τα μαθηματικά, που μαζί με το χορό ήταν τότε οι δύο μεγάλες μου αγάπες.
Είπα μαθηματικά και τι θυμήθηκα….!
Έκτη τάξη στο 4ο Γυμνάσιο θηλέων. Κοπέλα ντροπαλη, διακριτική, σχεδόν αφανής. Μέσα μου κάτι σιγόβραζε, αλλά δεν είχα καταλάβει ακόμη τι ήταν. (Μη κάνετε συγκρίζεις με τις τωρινές ίδιες ηλικιες...καμμιά σχέση). Είχα ήδη αρχίσει τότε να καταλαβαίνω ότι ο χορός δεν ήταν απλά για μένα "γλέντι".'Ηταν τρόπος συναισθηματικής έκφρασης.'Ημουν στενοχωρημένη ...χόρευα.'Ημουν χαρούμενη ...χόρευα.'Οταν ερωτεύτηκα τον Λάκη Κομνηνό έβγαζα τον νταλγκά μου χορεύοντας σσσέικ.'Ολα τα κορίτσια τότε ερωτευμένα με τον Πουλόπουλο. Εγώ με τον Κομνηνό και μάλιστα τον γνώρισα σε ρόλο κακού και αιμοβόρου βρώμικου και άσκημου, δε θυμάμαι πιο έργο ήταν, δηλαδή θυμάμαι, αλλά δε θέλω να θυμάμαι τι μαλακίες μας πήγαιναν με το σχολείο να βλέπουμε, άσε που άμα το πω θα προδωθεί η χρονολογία και... εντάξει μη σας προβληματίζω τώρα με προσθαφαιρέσεις.Μετά έγινε καλός και όμορφος στο "εκείνο το καλοκαίρι"αλλά τότε μου πέρασε, γιατί ερωτεύτηκα τον οδηγό του λεοφωρείου που πηγαίναμε στο σχολείο και είχε βάρδια πρωινή μέρα παρά μέρα.'Εναν μουρτζούφλη γύρω στα 25, με τη τσίμπλα στο μάτι και μονίμως αξύριστο, 7 η ώρα το πρωί που παίρναμε το λεοφωρείο. Αυτουνού του αφιέρωσα καμμιά δεκαριά μπάλλους μετά μου πέρασε κι αυτός.
Τελευταία εκδρομή, ημερήσια, λίγο πριν αρχίσουν οι τελικές εξετάσεις. Συνοδός των 30 κοριτσιών της τάξης μου, ο καθηγητής μαθηματικών. Νέος(με τα σημερινά μου μάτια) και φρεσκοδιορισμένος εκείνη τη χρονιά στο σχολείο μας . 25 από τις συμμαθήτριες ερωτευμένες με τον μαθηματικό. Οι άλλες 4 δεσμευμένες ήδη πήγαιναν για γάμο μετά το τέλος του σχολείου. Και εγώ, που εκτός του ότι αναρωτιόμουν τι του έβρισκαν του «γέρου», ήταν και το γεγονός ότι με αηδίαζε οτιδήποτε είχε σχέση με χαρέμι και αγέλη.( Κάτι που δε κατάφερα να ξεπεράσω μέχρι και σήμερα. Φανατικός πολέμιος της "αγελοποίησης των μαζών"κάποια ωραία εποχή... Αγελοποιήθηκα-λίγο- αναγκαστικά αργότερα, αλλά η χαρεμοποίηση συνεχίζει να μου φέρνει αναγούλα.
Στο δρόμο της επιστροφής, λοιπόν, από την εκδρομή. Μουσική στο πούλμαν με τραγούδια μερακλήδικα…,οι 25 σαν σουρωμένες μελισσούλες να σιούνται να λυγιούνται γύρω από τον μαθηματικό στο μπροστινό μέρος του πούλμαν, οι 4 κοιμόντουσαν ή ονειρεύονταν τη μέρα του γάμου τους και γω στη τελευταία σειρά καθισμάτων του πούλμαν, είχα κλείσει τα μάτια μου για να μη βλέπω τις «μελισσούλες» και μου γυρίζουν τ' άντερα.
Συνεπαρμένη από τη μουσική χόρευα με τη φαντασία μου τον δικό μου χορό, μόνο για μένα, ξυπόλητη σε μια αμμουδιά, δίπλα σε μια μεγάλη φωτιά. Τώρα πώς τόλμησα και πώς μου βγήκε δε ξέρω... σηκώνομαι όρθια πάνω στο κάθισμα, με μάτια κλειστά και αρχίζω να λικνίζομαι σε αργό ρυθμό τσιφτετελιού, μιμούμενη τη κίνηση των φύλλων του δέντρου, όταν ελαφρύς αέρας τα διαπερνά, με τα χέρια ψηλά, χαλαρά και λυγισμένα ελαφρώς στους αγκώνες, να κάνουν κινήσεις ανάλογες με το σώμα, πότε να σταυρώνουν μεταξύ τους μπροστά στο πρόσωπο, πότε να ανεβαίνουν λίγο πάνω από το κεφάλι, πότε να κατεβαίνουν στο ύψος των ώμων, ακολουθώντας την ήπια αυτή κίνηση οι παλάμες και τα δάκτυλα, το κεφάλι ριγμένο πάντα πίσω, χωρίς να ανοίγουν τα μάτια. Βρισκόμουν σε μια κατάσταση έκστασης.
Το τραγούδι τέλειωσε, συνήλθα από την έκσταση και κατακόκκινη (φαντάζομαι) γιατί ένοιωθα να έχει πάρει φωτιά το πρόσωπό μου, άνοιξα τα μάτια μου με την ελπίδα ότι δε με είδε κανείς. Και βλέπω το πρόσωπο του μαθηματικού λίγα εκατοστά μπροστά μου ανασηκωμένο προς το μέρος μου, όπως συνέχιζα να είμαι επάνω στο κάθισμα, να με κοιτάζει με ένα βλέμμα που πρώτη φορά έβλεπα στη ζωή μου.(Λίγο καιρό αργότερα έμαθα ότι αυτό είναι "βλέμμα αντρικό").Και μια φωνή αγνώριστη(ένα χρόνο τον άκουγα να παραδίδει, τέτοιο ήχο πρώτη φορά άκουγα) να μου λεει:
«Βρε σιγανοπαπαδιά …που ήσουν κρυμμένη εσύ τόσο καιρό»;
«Πως είπαμε σε λένε»;
«Δε σε ρώτησα το επώνυμο... το άλλο... το μικρό…»


ΕΕΕΕΕ...ΕΕΕΕΕ.....ΕΛΑ ΣΤΟ ΧΟΡΟ....!
ΡΙΧΤΟ ΡΕ ΝΙΟΝΙΟ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΑΝΤΑΜΑ!

Get your own playlist at snapdrive.net!

54 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλή εβδομάδα
-)
(α2 + β2) =

Ανασα του Βορρα είπε...

Σπίθα...:)
Με φτιάχνουν ακόμη τα μαθηματικά όπως και ο χορός.
(α2+β2)=>(α+β).2 :P

Καληνύχτα και καλή εβδομάδα.

Unknown είπε...

Ανάσα μου , χαίρομαι πολύ που σε βρήκα....

μου αρέσει πολύ το σπίτι σου ....

σε βλέπω καιρό στο μπλογκοχωριό αλλά τώρα είχα τη χαρά να περάσω επιτέλους

τελειο ποστ


φιλι γλυκο

_Κυβέλη_

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Χρειάζεσαι εξάσκηση..
= (α+β)2 - 2αβ
Απο το
(α+β)2 = α2+β2+2αβ
-))

Ανασα του Βορρα είπε...

Σπίθα!
Αν και η ώρα περασμένη...μπορώ ξεχωρίσω τις απλές εξισώσεις από τις ταυτότητες.
Αν τώρα το 2 είναι "δύναμη" και όχι
(.2) όπως φαίνεται ...δε φταίω εγώ αλλά εσύ έτσι όπως το έβαλες.
Καληνύχτα και πάλι!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Έχεις δίκιο...δύναμη είναι
Καλή είσαι!
Καληνύχτα...

Ανασα του Βορρα είπε...

Κυβέλη μου,
Τιμή μου και χαρά μου να σε βλέπω στο τσαρδί μου.

Σ'ευχαριστώ πολύ και για την επίσκεψη και για τα καλά σου λόγια.

Φιλιά από τον βορρά.

xaos είπε...

Καλός ο χορός βρε ανασούλα αλλα τα μαθηματικά, τι να σου πω τώρα, γούστα είναι αυτά.

akrat είπε...

καλήν εβδομάδα καλήν ημέραν... χμ άμα ματαχορέψετε.... θα ήθελα μια γωνίτσα να σας δω...

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ άνθρωπο με χιούμορ, και που δείχνει να απολαμβάνει τη ζωή, να μην είναι ο χορός μέσα στα ενδιαφέροντά του.
Ο Ζορμπάς, του Καζαντζάκη, που τη ζωή την ζούσε έντονα και το ‘δειχνε, το χορό τον είχε πρώτη προτεραιότητα, σε σημείο που όταν κάποια στιγμή δυσκολεύτηκε να εξηγήσει κάτι με λόγια, απευθυνόμενος στον ¨εργοδότη¨ του, του είπε: αφεντικό δεν μπορώ να στο πω με λόγια, να στο χορέψω;
Εύχομαι να έχεις λόγους πάντα να χορεύεις, κι αν δεν έχεις να εφευρίσκεις...
Το τραγούδι του Νιόνιου ωραίο. Είπα να το χορέψω αλλά είδα πως η ώρα είναι ακατάλληλη για χορό...
Τη ζεστή μου καλημέρα και τις ευχές μου για καλή βδομάδα

Ανασα του Βορρα είπε...

Χελώνα μου,
βγες από το καβούκι σου και χόρεψε,χόρεψε μέχρι που να μη σε βαστάνε πια τα πόδια σου.
Χ3@ε τα μαθηματικά δε βοηθάνε στην εκτόνωση!

Ανασα του Βορρα είπε...

Ακρατ,
'Αργησες! Καμμιά 20αριά χρόνια να ρθεις να πάρεις μάτι.
Τώρα συνεχίζω απλά να χορεύω μόνο για μένα, ξυπόλητη στην αμουδιά δίπλα σε μια μεγάλη φωτιά.Και αν με δει κανείς...θα νομίσει ότι βλέπει UFO να χορεύει και θα τρομάξει!

Stiliano είπε...

Ουάου
Μας έφτιαξες ρε Ανάσα (και έκοψες την ανάσα του μαθηματικού). Ναι όλο το ποστ σου είναι η περιγραφή του τι είναι χορός.

Ανασα του Βορρα είπε...

Α ρε *synea* με τον Θεο-Ζορμπά!
Μια λάθος κουβέντα είπε ο Μεγάλος
.Και μου΄χει μείνει μελανό σημείο και αποθυμένο.Το μόνο!
Κατά τ'άλλα τον λατρεύω.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω απόψεις να βοηθηθώ να ασπρίσει ή τέλος πάντων να κοκκινίσει έστω,αυτό το μελανό σημείο.
Θα το θέσω σε ανάρτηση γιατί θέλω να δικαιωθεί ο Ζορμπάς μου.

Ανασα του Βορρα είπε...

Καλωσόρισες *stiliano*.
Πάλι καλά που δε έκοψα την δική σου ανάσα έτσι που μπήκα σα τη πεθερά σου στο σπιτάκι σου.
Χαίρομαι που σε βλέπω στο δικό μου.(Κι ας είναι άνω κάτω και όχι συμμαζεμένο σα το δικό σου).

rain είπε...

Φοβερή!Τι μου θύμισες..Κι εγώ με το μαθηματικό ήμουνα φουλ αλλά ήταν 47 μα τι άντρας..είχα βγάλει ένα φιλμ πάνω του στην πενταήμερη.Τι όμορφες αναμνήσεις και τι όμορφα τις τοποθέτησες στο χαρτί..Τον έστειλες υποθέτω τον άνθρωπο με το χορό σου όπως υποθέτω θα'ναι καταγεγραμμένο και στις δικές του αναμνήσεις εξίσου έντονα...Καλημέρα σου

Ανασα του Βορρα είπε...

Αυτές οι μνήμες δε σβήνουν με τίποτα *βροχούλα* μου.Όλες οι μνήμες από τα σχολικά μας χρόνια.Από τα ..."νιάτα"μας ή από ότι όμορφο έχουμε ζήσει.

Ευτυχώς!

Αυτές έχουμε για να χρησιμοιούμε σα σβηστήρα όταν κάποιο δυσάρεστο περιστατικό, τείνει να καταλάβει κάποια θέση.
Φιλάκια.

Μετεωρίτης είπε...

ο χορός είναι τρόπος έκφρασης για μένα, λύτρωση και εγώ δεν ξέρω τι ακόμα!!

χορεύω, μου αρέσει!!

υπέροχο post!
(από καιρό ήθελα να γράψω κάτι για τη σημασία του χορού στη ζωή μας... με πρόλαβες!)

ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ

Ανασα του Βορρα είπε...

Μετεωτίτισσά μου!
Θέλω να δω γραπτό σου για τον χορό επειγόντως!
Α:Γιατί έχεις απίστευτη "πένα" και η δική μου δε πιάνει μπάζα μπροστά της.
Β:Ο χορός βγάζει ένα σωρό συναισθήματα.Ο καθένας το βλέπει από τη δική του σκοπιά.
Να είπες τη "λύτρωση"!Την έψαχνα.Κάτι ακόμη μου έβγαινε όταν έγραφα για τον χορό.Δεν μπορούσα να το προσδιορίσω.Και λες τώρα εσύ τη λέξη που έψαχνα.Ο χορός ΕΙΝΑΙ ΛΥΤΡΩΣΗ!
Περιμένω εν αγωνίως να δω ανάρτησή σου σχετική.Και αν συμφωνούμε σε κάποια πράγματα μη διστάσεις να τα γράψεις σκεπτόμενη ότι ίσως με ενοχλήσει.Γράψε!
Φιλάκια

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"Δέκα μείον πέντε, μείον πέντε
έξι διά δύο συν οκτώ,
είκοσι φορές το δεκαπέντε,
έντεκα κι εφτά δεκαοκτώ...
κι όμως κατά βάθος κάπου υπάρχει λάθος..."

Τι τραβάτε κι εσείς οι χορεύτριες!!
:) :) :)

faraona είπε...

Α ρε Θεσσαλονικια κουκλαρα μου!Μ εφτιαξες .Μπραβο σου κοπελαρα μου!Θα στειλω εναν φιλο που εχω μαθηματικο να το διαβασει! ΧΟΧΟ!!


Και τι ωραια περιγραφη!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!ΕΤΣΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ!ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ!

Κούκος είπε...

Mαντάλω μου, αν ακόμα σε ενδειαφέρει το μπαλέτο, έχω μια γνωστή μου (Ιουλία τη λένε) που παραδίδει μαθήματα κατ΄οίκον.

Ανασα του Βορρα είπε...

Α ρε Αμάθεια!
Ζόρικα τα μαθηματικά του Κηλαηδόνη.
Με μπερδεύουν.Προτιμώ τις εξισώσεις.:P

Ανασα του Βορρα είπε...

Thanks Φαραόνα!
Ελπίζω ο φίλος σου να είναι κάτω των 70 μη πέσουμε πάνω στον "αμαρτωλό"μαθηματικό.
Φιλάκια

Ανασα του Βορρα είπε...

Κούκε, εδώ Μαντάλω!
Δεν έχει σημασία αν εγώ ενδιαφέρομαι για το μπαλέτο.
Σημασία έχει ότι αυτό ούτε πια που να με "δει"!
Όσο για την Ιουλιά μόνο μπαλέτο παραδίδει κατ'οίκον;Κάτι σε λάτιν μήπως;Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να την επισκεφτείς.;)
Φιλιά

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Μετά ..θα έχεις και εξετάσεις στο χορό, αλλά διαδικτυακά δεν γίνεται...!
-)

Ανασα του Βορρα είπε...

Μήπως γίνεται *Σπίθα* να αντικαταστήσουμε το χορό με μαθηματικά που γίνονται και διαδικτυκά;

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

χμ...νάνι τώρα..-)
Καληνύχτα.

Al the Bike είπε...

Μαθηματικά είναι αυτό που σου μένει όταν ξεχάσεις τα μαθηματικά. Αντίθετα με τον χορό που δεν χάνεται ποτέ(μόνο όταν χάσεις την ψυχή σου, τον εαυτό σου). Γαργαλιέμαι να σου στείλω και μια δευτοβάθμια προς επίλυση με χορευτική μέθοδο όμως αλλά κρατιέμαι
Al (math) the bike

Ανασα του Βορρα είπε...

Σπίθα,
Καληνύχτα και σε σένα!

Ανασα του Βορρα είπε...

Γειά σου Bike.
Εμένα να δεις πως με γαργάλισες με τη δευτεροβάθμια.
Δεν την ρίχνεις... να της ρίξω και γω έναν χορό;
Καλό σου βράδυ!

faraona είπε...

Να γι αυτο σε παραδεχομαι καρντασι.Γιατι απαντας ατακαριστα και δεν κολωνεις!Ειδες ο μαθ.Αλ ?Τι σου ειπα?Αυτος κι αν ειναι αρρωστος με τον Βορρα!Ελα φιλι!Σματσ!

Ανασα του Βορρα είπε...

Α ρε Φαραόνα σε είδα και λαχτάρησα.
Νόμισα μου έφερες τον γλάρο εδώ.
Τι μου έχεις κάνει σήμερα ...αν ήξερες!

"Ατακάριστα".Ωραία λέξη μ'αρέσει!

faraona είπε...

Κοιτα για τον γλαρο δεν ξερω αλλα σου φερα κατι ''τις'' μη μου πεις.Αν πας βραδυνη βολτα προς τα κει εχεις να δεις πολλα βραχια και γλαρους γιατι οχι?

Ανασα του Βορρα είπε...

Φαραόνα μου,
να είσαι καλά κοπέλα μου
Την καληνύχτα μου!

faraona είπε...

Καλημερα ...καλυτερα!

marianaonice είπε...

Λοιπόν σήμερα ανακάλυψα ότι εκτός από το ότι είμαστε Ταυρίνες και οι δύο, έχουμε κοινό και την αγάπη μας για το χορό!! Εγώ αγαπώ τον άλλο τον αντρικό χορό, το ζεϊμπέκικο και το χορεύω πότε βαρύ και μάγκικο και πότε ελαφρύ ζεϊμπεκάκι της Ανατολής!! Έίναι λύτρωση ο χορός στη λύπη και πέταγμα με ολάνοιχτα φτερά στη χαρά!!
Ήδη φτιάχτηκα και νοερά ρίχνω τις στροφές μου! Πώς γίνεται αλήθεια να οργανώσουμε και κανένα γλέντι στο μπλοκοχωριό μας!! Χα,Χα,Χα!!
Να είσαι καλά βορειελλαδίτισσα!!

marianaonice είπε...

*βορειοελλαδίτισσα ήθελα να πω.

Dr_MAD είπε...

Εμένα πάντα η "δικιά" μου (από το λύκειο την έχω καβατζωμένη βλέπεις) όταν ήθελε να μου κάνει σκηνή να ζηλέψω μου έλεγε ότι την κοιτούσε περίεργα ο μαθηματικός! Και ήταν πραγματικά ο μόνος άντρας που με έκανε να ζηλεύω τόσο τότε

PS: Τώρα το έχω ξεπεράσει. Μια ζηλεύω τους πάντες, μια θέλω να την κάνω δώρο

Καλή εβδομάδααα

Ανασα του Βορρα είπε...

Μαριάνα καλημερίζω!
Είμαστε και οι δυό ταυρίνες και αλοίμονο στο γυαλί που θα βρεθεί μπροστά μας. :)
Άγαπάμε το ίδιο το ζεϊμπέκικο.
Το θέμα του χορού θα έχει και συνέχεια με ιδιαίτερη αναφορά στο ζεϊμπέκικο.
"Μέσα" για το πάρτυ αλλά φρόντισέ το εσύ αν θες ως πιο παλιά.
Είναι πολλά τα τεχνικά κενά που έχω :(.
Ούτε λινκ στα σχόλια δε ξέρω να βάζω ούτε να χρησιμοποιώ τα html που λέει από κάτω.Αδικαιολόγητη μετά από 1,5 μήνα ε;
Κανόνισε τις λεπτομέρειες και δώσε οδηγίες για ότι θες να το κάνω.
Γρήγορα όμως...πριν με πάρει από κάτω το καταθλιπτικό μου.
Ένα πάρτυ το έχω επειγόντως ανάγκη!
Φιλιά!

Ανασα του Βορρα είπε...

Mad μου,
Καλημέρα!΄
Γιατί γιατρέ δεν έχω ερωτευτεί ποτέ κανέναν καθηγητή μου;
Γιατί γιατρέ όταν ζηλεύω θέλω "να τον κάνω δώρο";
Μήπως να πάω σε γιατρό γιατρέ μου;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ρε παιδιάαααα...έχει και μετάααα;...


-Ξεσηκωτικό το τραγούδι...τώρα εγώ θα δουλέψω...ή να κλείσω τα μάτια και τρέχα γύρευε... και είμαι και μόνη μου στο γρφείο..
;-))


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανασα του Βορρα είπε...

Θες και μετά *γλαρένια;

Κι ύστερα ήρθαν οι...μέλισσες!
Και μεγάλωσα.

'Οχι και πολύ δηλαδή...μη φανταστείς!
;)

marianaonice είπε...

Αχ Ανάσα μου, τι να πω τώρα! Μπορεί να είμαι λίγο πιο παλιά στο μπλογκοχωριό αλλά μόνο τραγούδια από το esnips ξέρω να κατεβάζω. Όσο για τα HTML ούτε εγώ ξέρω να τα χρησιμοποιώ! Χα,Χα!! Θα τα μάθουμε που θα πάει, απλά αυτό τον καιρό έχω πολλή δουλειά και δεν με παίρνει για νέες εξερευνήσεις...
Φιλιά πολλά!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Και μετά, και μετά; Τι έγινε με τον ξαναμμένο μαθηματικό;

faraona είπε...

Aν και μεγαλυτερη σας κοριτσια (ΜΑΡΙΑΝΑ και ΑΝΑΣΑ),ειμαι κι εγω ταυρινα και λατρευω τον χορο!
Οσο για σενα Synas(oπως χαρακτηριστικα λες και στον Ωσηε)
μαλλον εμεινες πισω και χανεις κι επισοδεια .
Για ποιον μαθηματικο λεμε τωρα?
Και δεν μπερδευτικα καθολου.Ξερω τι λεω. Φιλι.Σματς!Γλυκο σαν τα τσουρεκακια του Τεκενρλη.

olygirtos είπε...

«...Απ' τη Πόλη ερχότανε κι απ' τα νησά
κι απ' τη γειτονιά της επέρασε,
τα βασιλικά της επότιζε
και τις μαντζουράνες της δρόσιζε.
Έκοψε τον κλώνο και τούδωσε
τούπε κ' ένα λόγο που τ' άρεσε:
μπρε παλληκαράκι μ' αν μ' αγαπάς
τί περνοδιαβαίνεις και δε μιλάς,
στείλε προξενήτρες στη μάνα μου
και προξενητάδες στο μπάρμπα μου...»

olygirtos είπε...

Μία η άνοιξη
ένα το σύννεφο
χρυσή η βροχή
βροχή που χόρευε
σε κάμπο ώριμο
ως το πρωί

Σαν στάχυα έλυσες
πάνω στους ώμους μου
χρυσά μαλλιά
σαν στάχυ χόρευες
σαν στάχυα αμέτρητα
ήταν τα φιλιά

Μη μιλάς άλλο γι' αγάπη
η αγάπη είναι παντού
στη καρδιά μας στη ματιά μας
τρώει τα χείλη τρώει το νου
όταν θα' χωμε υποφέρει
καλημέρα θα μας πεί
θα μας φύγει θα ξανάρθει
κι όλο πάλι απ' την αρχή Ρεφραίν

Μία η θάλασσα
ένας ο ήλιος της
γλάροι λευκοί
ήλιος και θάλασσα
γλυκό κορίτσι μου
ζεστό πρωί

Πρωί κι ορθάνοιξα
τα δυο σου πέταλα
μ' ένα φιλί
κι εσύ μου χάρισες
όλη την άνοιξη
σ' ένα κορμί

- Ρεφραίν -

Χθες ήταν έρωτας
χθες ήταν σύννεφο
χρυσή βροχή
χθες ήταν θάλασσα
γλάρος που χόρευε
με το πρωί

Τώρα είν' η σιωπή
τώρα είν' η λησμονιά
κι ο χωρισμός
κι όλα τ' αστέρια του
θαρρείς πως έσβησε
ο ουρανός

Ανασα του Βορρα είπε...

Πως θα κάνουμε πάρτυ βρε *Μαριάνα στον πάγο* χωρίς τεχνικές γνώσεις;
Να βρούμε κανέναν να μας κάνει μερικά φροντιστήρια και μετά φύγαμε για...πάρτια!

Ανασα του Βορρα είπε...

Kαι μετά που λες *Συναίσθησή* μου...δε ξέρω τι έκανε ο ξαναμμένος μαθηματικός.
Εγώ πάντως... δεν ήμουν εκεί!!!
:))

Ανασα του Βορρα είπε...

Φαραόνα μου,
μήπως μπορείς να μας βοηθήσεις εσύ στα τεχνικά για ένα παρτάκι που σχεδιάζουμε;

Ανασα του Βορρα είπε...

Καλέ μου *Ολύγιρτε*...

Ευχαριστώ πολύ και για τα ΔΥΟ !

Το τραγούδι στο επόμενο ποστ που κρεμιέται σε λίγα λεπτά...δικό σου.
Φιλιά πολλά!

faraona είπε...

E!!!!γιατι να το κρυψωμεν αλλωστε!
Διαθετομεν και τας ικανοτητας και την διαθεσην.

Ανασα του Βορρα είπε...

Ευχαριστούμε πολύ *Φαραόνα* θα επικοινωνήσουμε για σχετικές οδηγίες.