Όσο ανηφορίζαμε η ομίχλη γίνονταν πιο πυκνή
Και τα τοπία στην ομίχλη έχουν μια μοναδική, μυστηριακή ομορφιά
Μια ομορφιά άγρια, όσο ο ήλιος δύει
Την επόμενη μέρα, υπέροχη λιακάδα.
Χωριά με ολάνθιστα λουλούδια μες στο καταχείμωνο.
Ξύλινο παραδοσιακό γεφυράκι πάνω από έναν χείμαρο
στον Αη Γιάννη που......
..... χύνεται στη θάλασσα αφού διασχίσει το δάσος
και αναρρωτιέται λίγο πριν χαθεί στη θάλασσα
"Τι δουλειά έχει μια γέφυρα από ατσάλι μέσα σε ένα όμορφο δάσος με νερά;
(Ακριβώς απέναντι από τη ξύλινη)
Ηλιόλουστη μέρα και η θάλασσα του Αη γιάννη σε προκαλεί να βουτήξεις.
Αλλά όχι, έχει βράχια !(Ποιός νοιάζεται για το κρύο;)
Tώρα απλώς αγγίζουν το ένα τ'άλλο.
Την 'Ανοιξη που θα ζωντανέψουν, θα καταφέρουν να αγκαλιαστούν.
Η βόλτα στο μαγικό βουνό συνεχίζεται.
Νερά που ξεπετιούνται από διάφορα σημεία των βράχων
Ενώνονται και γίνονται πιο δυνατά, πιο ορμητικά
Πηγή που σχηματίζει φυσική λιμνούλα
Στο βάθος της χαράδρας η ομορφιά της πηγής (έχει τραβηχτεί από μεγάλο ύψος και δε φαίνεται καλά)
Και στο ύψος που φωτογραφίζω ,μπροστά στα πόδια μου
"Ελλάς το ...μεγαλείο σου"!
Μεσημέριασε!
Get your own playlist at snapdrive.net!
33 σχόλια:
"Tα τοπία στην ομίχλη έχουν μοναδική, μυστηριακή ομορφιά!" ;)
ΚΑΛΗΜΕΡΑ :)
Δες :ταξιδιωτικα
(διακοπες στο νοτιο Πηλιο.Οχι για πολλους κι αξιζει.)
Πολλή ώραία τα τοπία ανάσα και η μουσική που επέλεξες να τα συνοδεύει,τα έκανε ακόμα ωραιότερα.
Είχα αρχίσει όμως να ανησυχώ για την τόσο απόλυτη καθαριότητα που επικρατούσε,μέχρι που μας έδειξες και το απαραίτητο ντεκόρ που συνοδεύει όλες τις εξοχικές ομορφιές της πατρίδας μας:τα σκουπίδια!
Όσο για την ατσάλινη γέφυρα,ε,νομίζω πως είναι απαραίτητη-αν μη τι άλλο,είναι πιό ασφαλής από την ξύλινη!
Καλημέρα.
Αχ! και τι μου θυμησες τωρα με το ταξιδι αυτο!Ο Αι Γιαννης ηταν το μερος που πρωτοπηγα κατασκηνωση με την ΧΑΝΘ.Απιθανα μερη,απιθανο βουνο,φυση,ποταμακια,θαλασσα,βραχια!Κι αξεπεραστο φαγητο!Μπραβο σου για την αναρτηση,ειναι πολυ ευστοχα τα λογια κατω απο καθε φωτογραφια!Νασαι γερη και να πηγαινεις.
Αμάθεια,
προτιμώ τη διαύγεια των εικόνων που το ήλιος τους προσδίδει.
'Ετσι μπορείς να απολαύσεις την απόλυτη ομορφιά αυτών των εικόνων και να απορρίψεις τις άσκημες.
'Εξω απ'τον κύκλο,
καλωσόρισες.
Ο Αη Γιάννης δε σου άρεσε γιατί πήγες καλοκαίρι.Τελείως διαφορετικός την άνοιξη και το χειμώνα.
Πληροφοριακά σου λέω ότι:Ο χώρος που βρίσκονταν το κάμπιγκ που αναφέρεις, ανήκει στην εκκλησία και ενοικιάζονταν τότε σε επιχειρηματία, που γνωρίζω ότι έκανε πολλές και φιλότιμες προσπάθειες να το αξιοποιήσει.Δυστυχώς όμως δεν τον άφησαν οι ιδιοκτήτες του χώρου.
Τώρα το εκμεταλεύται πάλι η εκκλησία ως παιδική κατασκήνωση(ρημαγμένο κυριολεκτικά).
Πολύ όμορφα και κατατοπιστικά όλα όσα γράφεις στην ανάρτησή σου για το Πήλιο.
Synea μου,
πάντα κολακευτική η κριτική σου και τα σχόλια σου.Ευχαριστώ.
'Οσο για την ατσάλινη γέφυρα,δεν τίθεται θέμα ασφάλειας-θα μπορούσε να γίνει και μια υπέροχη ξύλινη με την ίδια ασφάλεια-αφού έτσι κι αλλιώς μόνο για πεζούς είναι και όχι για διέλευση οχημάτων.
faraona μου,
Πραγματικά απίθανα όλα, εκτός από τη ΧΑΝΘ,(και την παραφωνία της σημερινής ατσάλινης γέφυρας) που είναι δύο αίσχη μέσα στο υπέροχο δάσος του όμορφου αυτού χωριού.Αλλά στα μάτια ενός παιδιού όλα φαντάζουν διαφορετικά και όλα όμορφα σα τη καθαρή ακόμη ψυχή του.
Αη Γιάννης. Έχω να πάω είκοσι τρία χρόνια!!! Εκεί άκουσα τα αποτελέσματα από το ραδιόφωνο τον Σεπτέμβριο του '85 για τις πανελλήνιες!!! Ωραίες μνήμες ανάσα. Νά σαι καλά.
Ότι θα υπήρχε ανάρτηση με αναφορά το χωριουδάκι μου ε αυτό πια. Δεν είναι το ομορφότερο μέρος του κόσμου το Πήλιο? Είναι υπέροχες οι φωτογραφίες σου και το χρειαζόμουνα ένα Πήλιο τώρα. Σ'ευχαριστώ που με πήγες. Ο ΑιΓιάννης είναι πανέμορφος όποια εποχή κι αν πας ειδικά για μας που πρωτοκολυμπήσαμε σ'αυτά τα νερά μωρά! Η ξύλινη γεφυρούλα ήταν πανέμορφη αλλά έτριζε από τότε, φαντάζεσαι τώρα τι θα'κανε? Πωπω φλυαρία. Συγνώμη αλλά χτύπησες φλέβα..Ισα που μυρίζω τα πλατάνια μας...Αντε φεύγω, δεν ξεκολλάω...Καλησπέρα σου
Εκείνο το Χανι του Ζήση, τα γαργαριστά νερά που φωτογράφισες που όπως ξεχύνονται βγάζουν μια δροσιά, μια φρεσκάδα, ζωή.. Καλά ντε φεύγω...
Α ναι! Ωραία φωτό στο αβατάρι.
Βροχούλα μη σταματάς.
Συνέχισε να βρέχεις λέξεις..με συνεπήρες.Χάρηκα ιδιαίτερα που είσαι από Αη Γιάννη.
Δεν είπες όμως...έισαι εκεί;Συνεχίζεις να πηγαίνεις;
Αν δεν είχε κρύο παρ'όλη τη λιακάδα θα έμενα στο Χάνι του Ζήση ώρες είχα τόσα να δω να αποθανατίσω.Αλλά ...το κρύο τρυπούσε και η ...φίλη "ξεναγός" μου, που τα έχει χιλιοπεράσει αυτά τα μέρη "αντε και άντε" ήταν.
Ελπίζω την επόμενη φορά να είναι άνοιξη και ο χρόνος που θα έχω περισσότερος.
Μέτοχε,
"Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές" καθώς λέει και το άσμα.Βλέπω κα ξαναβλέπω τις φώτος και προσπαθώ να νοιώσω εκείνη τη μυρουδιά που είχε εκεί.Δύσκολο!
'Οσο για το αβατάρι μου...όταν τυχαία είδα την εικόνα στο google, νόμισα ότι κάποιος είχε αποθανατήσει τη στιγμή που βίωνα μια ολόιδια κατάσταση.(Αλλά έκανε μοντάζ και έβαλε μια άλλη πιο...ωραία από μένα.Φαίνεται δε του έδενα με το τοπίο).
Θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση κάποια στιγμή και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Παραμυθένιες κι όμως τόσο ζωντανές διαδρομές, έτοιμες για τον καθένα. Έχω ξεχάσει πως υπάρχει αυτή η ομορφιά τόσο κοντά μου, γαμώτο.
Ας κάνουμε υπομονή μέχρι την άνοιξη!
Πολύ όμορφα..
Είχα περάσει εκεί πρωτοχρονιά 2007! Μου θύμισες πολλά τώρα!!
Φιλιά!!
demon,
Ευτυχώς ακόμη,σε όλη την Ελλάδα μας,υπάρχει η ομορφιά κάπου πολύ κοντά μας,που ακόμη δεν την επισκευτήκαμε.
Σπίθα,
Είναι πολύ κοντά μας η άνοιξη.'Ερχεται σε μόλις 2-3 μήνες.
rev,
έτσι!Να θυμόμαστε όμορφα πράγματα.Να ξεφεύγουμε από τη μιζέρια της καθημερηνότητας.
Πάρα πολύ όμορφες φωτογραφίες..όμορφο ποστ..και θέλω να πω ευχαριστώ γιατί εκεί δεν "είχα" πάει μέχρι σήμερα που με ταξίδεψες εσύ
Καλή μας μέρα:-)
Καλώς ήρθες στα μέρη μας ανασούλα.
diva,
Καλωσώρισες!
Αυτά που είδες είναι ένα ελάχιστο δείγμα από το μαγικό βουνο.
Υπάρχει πολύ ομορφιά εκεί.
Χελωνίτσα;
Σε τέτοια δάση κυκλοφορείς;
Την καλημέρα μου!
ΠΗΛΙΟ,ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!
Ιδανικός προορισμός για όλες τις εποχές.
¨Ομορφες εικόνες!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πολύ καλή δουλειά δοσμένη με κέφι και μεράκι. Σε μένα πάλι αρέσει το τοπίο στην ομίχλη. Έχει κάτι το απόμακρο, το απραγματοποίητο.
Αθήνα μένω αλλά κάθε αργία και σχόλη κινούμαι εκεί γύρω, εκεί, πιο πριν, πιο μετά, και κάποιο εξο΄χικό υπάρχει όχι εκεί δυστυχώς και συγγενείς αρκετοι δω και κει. Και πες καλέ στη φίλη πως το Πήλιο δεν είναι"αντε αντε" αλλά "πάμε πάμε" και σουλάτσο και γλυκό φιρίκι. Αμάν μ'έπιασε πάλι. Αντε γεια ξανά
Κούκε,
Ωραίο το ομιχλώδες τοπίο,αλλά να το κοιτάς από μακρυά και όχι να περπατάς μέσα σ'αυτό!ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!(ανατρίχιασμα φόβου ήταν αυτό).
Όσο για το κέφι....έπεται!
Rain μου,
Καλό σου βράδυ!
..ζήλεψα.. :))
roadartist,
εδώ ζηλεύω εγώ που τα βλέπω, μετά 15 μέρες που τα έζησα. :)
Η πάσα αλήθεια
Humanotherapy.blogspot.com
Ωραία αυτή η εξώκοσμη αίσθηση της φύσης, όπως και η λαμπερή απόλυτα γήινη φύση, ο παράδεισός μας δηλαδή μέσα από τις φωτογραφίες σου, Ανάσα μου.
Δημοσίευση σχολίου